غلامرضا مهرآموز

در زمان های قدیم فلج اطفال یکی از بیماری هایی بود که کودکان زیادی را مبتلا می کرد. این بیماری که در اصطلاح علمی poliomyelitis نام دارد یک بیماری عفونی ناشی از ویروس پولیو (poliovirus)است. معرفی واکسن فلج اطفال در سال ۱۹۵۵ گام مهمی در ریشه کن سازی این بیماری خطرناک بود که کودکان را فلج می کرد. اما در قدیم در مناطق ما به بچه هایی که از شیوع این بیماری سالم برون می جستند پادار می گفتند(پا کنایه از قدرت حرکت سالم) در مقابل بئ پا، ترس از فلج شدن کودکان، این دعا را در حق کودکان بر زبان ها جاری ساخته بود:

پادار بۊئی(دعا برای مبتلا نشدن به این بیماری وحشتناک)

کم‌کم واژه پادار به معنی رستگار و نجات یافته در دعاها هم توسعه معنایی یافت. واژه پادار که هنوز در لری بالاگریوه ای به صورت اصلی آن( پادار) تلفظ می شود در لری خرم آبادی و لکی با تبدیل واج “د” به “ی” بصورت پایار درآمد همانگونه که مثلا آدم می شود آیم یا دادا ( پیرزن) شده است دایا یا بادم ( بادام) شده است بایم. امروزه دعای پایار بویی نیز بیشتر در مورد کودکان به کار می رود یعنی رستگار شوی( هرچند در مورد بزرگترها هم به ندرت ممکن است به کار رود )، واژه پایار بر خلاف نظر برخی ها، ارتباطی با واژگان پاینده و پایدار فارسی ندارد.