شعار میرنوروز بر سه قسم است. البته این تقسیم بندی سه گانه  را نخستین بار زنده یاد استاد غضنفری مصحح کلیات دیوان میرنوروز( ۱۳۵۰ خورشیدی) نیز  انجام داده است:

 اشعار تماما فارسی. در این اشعار تسلط میرنوزوز بر ادبیات، الهیات، حکمت، فلسفه، تاریخ باستان، آیات و احادیث و کلا علوم متداول آن زمان  به خوبی مشهود است.

اشعار ملمع( فارسی لری) که مصرع دوم آنها لری است. البته به علت نبود رسم الخط لری ، خیلی از مصرع های لری آن یا به صورت فارسی تلفظ  یا انگاشته شده است هرچند به سنت ادبی آن روزگار استفاده از واژگان فارسی یا عربی در مصرع های لری میرنوزوز نیز فراوان است و همین امر باعث شده که مصرع ها را بیشتر فارسی تلفظ کنند هرچند کلمات لری هم در آنها‌ کم نیست .

 در زمانی که  سبک مُلَمَّع  رایج  ادبیات ایران بصورت فارسی_عربی بوده است ایجاد سبک ملمع فارسی-لری از سوی میرنوروز را می توان یک ابداع هویت طلبانه لری به شمار آورد.

. اشعار تماما لری بصورت تک بیت که بسیاری از آنها شرح حال زندگی، دلباختگی، مشکلات یا نظرات اجتماعی میرنوروز است. بسیاری از این ابیات به صورت ضرب المثل و قول مشهور در حوزه لر فیلی و حتی  بختیاری ساری و جاری شده است.

میرنوروز با آنکه به استاد سخن معروف است و بسیاری از اشعارش ظرافت ها و پیچیدگی های خاص ادبی خود را دارد برای خود تخلص واضح الشعراء ( یا به اختصار واضح) را برگزید که نشان از اجتناب وی از القاب، تخلص ها و سبک های متکلف و تفاخرآمیز دارد.