چند دوبیتی از وانومنگار رحمان مریدی
دۏبیتییائؽ که وا علامت آساره * دیاری بینه وه لٛکی بنـسنه.
دوبیتی‌هایی که با علامت ستاره * مشخص شده‌اند به لکی سروده شده‌اند.
استاد رحمان مریدی بیرانوند
تا کئ اٛئ فلک تا کئ دۏچشکی: ای فلک تا کی تبعیض؟
همه هردن گن ۉ خۊ ده سراؤت
منن قَـغـه کنی د پاشراؤت
خومونؽم اٛئ فلک تا کئ دۏچشکی؟
درٚمؽی وا خوت ۉ قانون خراؤت
سراؤ:چشمه بزرگ، ترجمه این واژه به سراب به ویژه در جاینام‌ها که بسیار رواج هم دارد یک غلط مصطلح در ترجمه است زیرا سراب در فارسی معنای دیگری دارد که عبارت است از:
سراب . [ س َ ] (اِ مرکب ) آنچه در ایام گرما مسافر تشنه را به تابش آفتاب ریگ صحرا از دور چون آب نماید. و گاهی در شب ماهتاب نیز همچنین می نماید. (غیاث ). زمین شوره را گویند، در آفتاب میدرخشد و از دور به آب میماند. (برهان ) (آنندراج ). و بعضی گویند بخاری باشد آب نما که در بیابانها نماید. (برهان ). زمین شورستان که در میانه ٔ روز از دور همچون آب نماید. ( به نقل از لغت‌نامه دهخدا)
پاشراؤ: روانابی که پس از آبیاری از مزرعه خارج می‌شود، باقیمانده آب آبیاری
قغه: قدغن
دۏچشکی döčaški: تبعیض
در لکی با ساختی مشابه به آن دۏچمکی döčamki می‌گویند
در لری بختیاری domêni: دومنی
درٚمؽی: ویران شوی( حالت دعا و نفرین دارد)
این دوبیتی در زمره شکواییه‌های ادبی از فلک قرار می‌گیرد که در ادبیات ایران و کلاً در ادبیات شرق یک سنت ادبی اعتراضی بوده است.
* یَه شؽواره گه شؽوات تۏ دؽرؽ: این لاله واژگون است که شکل و شمایل تو را دارد
زَمین گیرات ئِه گیراتِ تۏ دؽرؽ
گُلِ نــرگس هوئیـرات ِ تۏ دؽری
وِتوݩ ئِه شؽوه شؽواری ، نه نازار
یَه شؽواره گه شؽوات تۏ دؽرؽ
ترجمه:
جاذبه ی زمین به خاطر جذبه و زیبایی توست
گل نرگس رایحه ی تو را دارد
گفتند که تو شبیه لاله ی واژگون هستی ، نه نازنین
این لاله ی واژگون است که شبیه قامت توست
گیرات : جاذبه ، کشش
هوئیرات : عطر ، رایحه
شؽوار،: لاله واژگون
شؽوه : شباهت
شؽوات: شکل و شمایل
به احتمال زیاد واژگان شؽوه و شؽوات با معانی فوق که در گونه‌های مختلف زبانی لرستان کاربرد دارند شکل بومی‌شده واژگان عربی‌تبار شبه و شباهت باشند
برد ۉ رٚؽغ: سنگ و ریگ
هـــزارون دۏشمــن ٱر وِت بـَزنن برد
نؽاره دل وه رٚی خوش غصه یا درد
ولٛی سَختَــه وِت ٱر رٚؽغؽ بشونَه
وَه که عۏمرؽ وه سر سۏفره تۏ نوݩ هرد
ترجمه:
هزاران دشمن اگر سنگت بزنند
هرگز دل غصه دار نمی شود و به درد نمی آید
ولی خیلی سخت است اگر ریگی به سمت تو پرتاب کند
آن کسی که عمری بر سر سفره تو غذا خورده است
تاریخ سرایش: فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۴
