پیشتر کاربرد بادهایی مانند باد شَه مال( شَمال) را در فرهنگ و ادبیات لر توضیح دادیم و نمونه هایی از آن را ذکر کردیم . یکی دیگر از این بادهای مطبوع و جانفزا باد دوران است( دورون، دورو). این باد در فصل بهار می وزد و وزش آن متوسط است که قدمای لر معتقد بودند که باد جوان کننده و شفابخشی است.

استاد رحمانپور در یکی از سروده های لری مینجایی خود( سرزمینِم) بیتی زیبا و ضرب المثل گونه سروده است که در آن به قدرت التیام بخشی و تجدید حیات این باد نیز اشاره کرده است :

دارِ صد جا بُرِسَه هم میکَه  وانوو

باد دورو مئ زنَه ش دِه بَرزی آسوو

درختی که از صد جا قطع ( و زخمی) شده است  باز هم (می تواند) رویش مجدد کند و باد دوران از بلندای افق بر آن  وزیدن خواهد گرفت

برسه: زخمی شده، قطع شده

وانوو: تجدید حیات، رویش دوباره، …

برزی: بلندی، ارتفاع

آسوو: افق