رفع یک سوءبرداشت
خیلی ها فکر می کنند داشتن رسم الخط یکی از شروط زبان است وگرنه گویش( یا به قول عامه لهجه) حساب می شود.
نکته: لهجه ربطی به تقسیم بندی زبان ندارد و این جمله
که مثلا x لهجه ای از زبان y است
از لحاظ جریان غالب علمی زبان شناسی جهان نادرست است. منظور آنها این است که: x گویشی از زبان y است
چون لهجه (accent)به ویژگی های تلفظی هر گونه زبانی می گردد و خاصیت ذاتی تمام گویش ها و زبان هاست.
اما برای زبان بودن هیچ لزومی به داشتن رسم الخط یا الفبای مستقل نیست. مثلا صدها زبان پیچیده در آفریقا یا آمریکا داریم که هیچگونه خط و مکتوباتی ندارند ولی از لحاظ علمی زبان محسوب می شوند.
اصولا خط یک پدیده ثانویه عارض برای زبان است همه زبان ها اول خط نداشته اند . پس این ادعا که گونه زبانی x زبان نیست چون رسم الخط( خط) ندارد از لحاظ زبان شناسی سخنی بی اعتبار است.
خط که یک قرارداد اجتماعی برای نوشتار است و همه زبان ها می توانند در صورت لزوم و اقتضاء خطی برای خود تعریف کنند.
چند واژه کهن لکی در دیوان خان الماس لرستانی
اهل حق در مناطق لرنشین، لری لکی، لرها، لری مینجایی، اهل حق
ادامه مطلب